پسته
با اینکه معمولا فکر میکنیم پسته جزو خشکبار به حساب میآید، پسته ها در واقع متعلق به یک گیاه(درخت) و عضوی از خانوادهی گیاهان به حساب می آیند. پسته در ابتدا فقط در خاورمیانه وجود داشت، اما امروز ایران،آمریکا و ترکیه غول های پسته دنیا محسوب میشوند.پستههایی با مزه خاطرهانگیز و ارزش غذایی فوقالعاده، و البته با کیفیتی مثال زدنی!پسته در انواع مختلفی مصرف میشود از پسته طعمدار تا تنقلاتی که از پسته به عنوان چاشنی استفاده می کنند یا بستنیها، سالاد و …
پسته ایرانی با پسته آمریکایی
پسته ایران:ایران بزرگترین تولیدکننده پسته در جهان به شمار میرود. پسته ایرانی دارای طعم های مختلفی است که این مزیت پسته ایران را از مابقی رقیب ها متمایز میکنید. انتخابی سخت بین چهار نوع پسته مختلف یعنی پسته فندقی، پسته کله قوچی، پسته احمد آقایی و پسته اکبری، بعلاوه قیمت مناسب پسته ایرانی در مقایسه با پسته امریکا و ترکیه.پسته ایران در طعم و مزه هم بینظیر بوده که بخاطر وجود روغن بیشتر پسته ایران در دمای بالاتر هنگام رشد محصول بر درختان است. همچنین این دمای بالا باعث از بین رفتن باکتری ها میشود که ممکن است در بقیه محصولات خام وجود داشته باشد.
پسته آمریکا:در حالحاضر آمریکا دومین تولید کننده پسته در جهان است. تا 1880 آمریکا جزو واردکنندگان پسته از خاورمیانه بود، بعد از چندین سال واردات آمریکا کم کم به تولید پسته رویآورد و درحال حاضر ایالتهای کالیفرنیا، آریزونا، نیومکزیکو بخش اعظمی از پسته آمریکا را تولید می کنند.پسته آمریکا خیلی به پسته ایران شباهت دارد به جز کیفیت، سایز پسته و در نهایت قیمت پسته!
تغذیه و فواید پسته
پستهها بخاطر طعم فوقالعادشون همیشه مورد ستایش قرار میگیرند، اما بهتر است اجیل ها را بخاطر فواید آن مصرف کنیم. در زیر برخی از ویژگی های ممتاز مصرف پسته را برایتان شرح خواهیم داد.
میان وعده کم کالری
یک وعده یک اونسی پسته حاوی 49 عدد پسته و حدود 160 کالری است.یک وعده پسته دارای تعداد مغزهای بیشتر و کالری کمتر نسبت به آجیلهای دیگر است.یک وعده پسته حاوی بیش از 10٪ از ارزش روزانه برای فیبر غذایی ، 20٪ برای ویتامین B6 و 15٪ برای تیامین است.فیبر نقش مهمی در کنترل کلسترول خون و میزان گلوکز خون دارد ، ضمن این که ویتامین B6 و تیامین سیستم عصبی ، عملکرد مغز و سلامت چشم را تقویت می کند. پسته همچنین منبع خوبی از پروتئین ، پتاسیم ، مس و فسفر است.
سطح کلسترول، BMI و تری گلیسیرید پایینتر
مطالعه ای در سال 2008 در مجله آمریکایی تغذیه بالینی منتشر شد که شرکت کنندگان در آن 10 یا 20 درصد کالری روزانه خود را با پسته جایگزین کردند، در این مطالعه مشخص شد که کلسترول کلی و کلسترول بد( LDL ) نسبت به شرکت کنندگان در رژیم کاهش چربی بدون پسته بیشتر کاهش یافته است. علاوه بر این، یک مطالعه در سال 2010 در ژورنال کالج آمریکایی تغذیه منتشر شد که نشان داد مصرف 240 کالری پسته به مدت 3 ماه باعث کاهش بیشتر شاخصهای توده بدنی (BMI) و سطح تریگلیسیرید نسبت به شرکت کنندگان که در آن دوره 220 کالری چوب شور مصرف کرده اند میشود.
مقادیر بالای فیتواسترولها
پسته منبع غنی از فیتواسترولها، ترکیبات گیاهی است که تأثیر آن در کاهش سطح کلسترول خون اثبات شده است. یک مطالعه در سال 2005 در مجله شیمی کشاورزی و مواد غذایی، محتوای فیتواسترول را در بین غذاهای خوراکی رایج بررسی کرد و دریافت که پسته و دانه آفتابگردان دارای بالاترین میزان فیتواسترول در بین آجیلها و دانههای محبوب هستند.
آمینو اسید
پسته منبع خوبی از اسیدهای آمینه، بلوکهای ساختاری پروتئین است. به ویژه، پسته سرشار از L-arginine است، که قادر به بهبود جریان خون در شریانهای بسته شده است و برای فرآیندهای متابولیکی بدن ضروری است. پسته همچنین حاوی اسیدهای آمینه لوتئین و زاكزانتین است كه نقش مهمی در سلامت چشم ایفا میکنند و سرعت پیشرفت دژنراسیون ماكولای مربوط به سن را کاهش میدهد.
نگهداری پسته
پستهها را باید در یک ظرف محفوظ از هوا و در جای خشک و خنک نگهداری کنید. هنگامی که در دمای اتاق نگهداری شوند چند هفته دوام خواهند داشت. اگر در یخچال نگهداری شوند، می توانند ماهها دوام بیاورند و حتی اگر در فریزر نگهداری شوند، ممکن است یک سال سالم بمانند.
پسته چگونه برداشت میشود؟
یک آجیل مغذی با طعمی وسوسهانگیز، پسته محبوب در واقع دانهای است که به طور عمده از درخت پسته رشد میکند. این درخت دارای چندین نوع است. اما، رایج ترین آن کرمان و خراسان است که معمولاً آجیل از آن برداشت میشود. یکی از اعضای خانواده بادام هندی، Anacardiaceae، درخت پسته بومی آسیای میانه و خاورمیانه است و در خاک خشک و شور کویر رشد میکند. به عنوان یک گیاه بیابانی، درختان پسته در آب و هوای گرم و خشک رشد میکنند و بین اواخر شهریور و اوایل مهر برداشت میشود.
پرورش درخت پسته خودتان به عنوان رویایی به نظر می رسد که به واقعیت میپیوندد. متأسفانه، حتی در شرایط مناسب، هشت تا ده سال طول میکشد تا یک Pistacia vera جدید تحمل اولین برداشت آجیلهای خوراکی را داشته باشد و پانزده تا بیست سال طول میکشد تا زمانی که به یک درخت پربار تبدیل شود. پوسته داخلی پسته در یک پوسته به نام اپیکارپ محصور شده است. هنگامی که پسته برای برداشت آماده باشد، اپیکارپ به راحتی از پوسته داخلی جدا میشود و از رنگ زرد مایل به قرمز به زرد روشن تغییر خواهد کرد.